Project
Ondertussen in …
Niet te missen …
In de rubriek Ondertussen in … reizen we dit keer af naar Sotsji, de Russische stad waar in 2014 de Olympische winterspelen plaatsvonden. Voor het voormalige Olympic Park maakte het Nederlandse bureau Maxwan – als onderdeel van een internationaal team – een ontwerp voor een resort city, in hun woorden ‘een levendig en duurzaam nieuw stadsdeel aan de Zwarte Zee’. Zonder iets aan dit plan af te doen, rijst de vraag waarom een herontwikkelingsplan nodig was. In de aanloop naar de winterspelen zijn immers kosten noch moeite gespaard om van het afgelegen en armoedige platteland – al staat de kust bekend als de Russische Riviera – een winterparadijs te maken. Waar eens kolenvelden lagen, met hier en daar een boerendorp, verschenen atletendorpen, stadions en skihellingen, talloze hotels, een modern vliegveld, winkels, een goederenhaven en een universiteit. Plus een uitgekiend netwerk van wegen, openbare ruimtes en spoorrails. Het is blijkbaar niet genoeg geweest – de plannen van Maxwan en co voegen appartementen, kantoren en scholen toe.
Over de bouw van het Olympic Park in Sotsji hebben altijd twijfels bestaan – niet alleen over de haalbaarheid van de megaontwikkeling, maar ook over de financiële risico’s en het democratische gehalte. Het blog The Sochi Project volgde vanaf 2007 met kritische blik de wijze waarop de Russische overheid het sportevenement aan de lokale bevolking oplegde.
Ook in Pyeongchang – waar eveneens dorpen en boeren moesten wijken voor splinternieuwe schaatsstadions – wordt de toekomst van het Olympisch park met argusogen bekeken. De voortekenen zijn gunstig, zo blijkt uit een reportage van NOS-correspondent Marieke de Vries. De atletenappartementen zijn stuk voor stuk verkocht aan starters en gezinnen, de gouverneur zet alles op alles om zoveel mogelijk locaties een tweede leven te geven. De tijd moet uitwijzen of over vier jaar alsnog een groots masterplan nodig is.
Mark Hendriks, hoofdredacteur
Foto's gemeente Rheden
Het station van Dieren heeft een nieuwe voetgangersburg gekregen. De passerelle is niet alleen een verbinding over het spoor – met toegang tot het middenperron –, maar ook een uitzichtpunt voor een kennismaking met het Gelderse dorp. Architectenbureau Onix ontwierp een stalen constructie – trappen en brugdek – die aan de buitenzijde bekleed is met houten lamellen van verschillend formaat. Aan beide zijden rust de brug op een betonnen voet. De lifttorens zijn eveneens bekleed met hout, waarin ramen zijn uitgespaard zodat de reizigers naar buiten kunnen kijken. Langs de trappen zijn stalen balustrades gemaakt.
De brug is onderdeel van een totale transformatie van het Dierense stationsgebied. De provinciale weg is ondergronds gebracht en bovenop is een plein gemaakt dat een entree naar het dorpscentrum vormt. Daarnaast is een parkeergarage gerealiseerd – ook hier zijn houten lamellen gebruikt. Een timelapse van de bouw vind je hier.
Project voetgangersburg over spoor
Locatie Dieren
Ontwerper Onix NL
Uitvoering REEF
I.s.m. Buiting machinebouw
Opdrachtgever ProRail
Ontwerp 2014 – 2016
Realisatie 2016 – 2017
VAN DE BNSP
Op 9 maart organiseert de BNSP een excursie naar Kerckebosch in Zeist. Deze wijk ondergaat momenteel een ingrijpende transformatie, waarbij veel wordt geïnvesteerd in duurzaamheid en nieuwbouw. Kerckebosch is door de innovatieve aanpak een voorbeeldwijk en inspiratiebron voor heel Nederland.
Klik hier voor inschrijving en meer informatie over de excursie.
Het thema van de jaarlijkse BNSP-dag op 30 november was: ‘Help jij mee het Nederland van de toekomst te maken?’ Centraal stond hoe stedenbouwkundigen, planologen en ruimtelijkeordeningsdeskundigen kunnen bijdragen aan de Nationale Omgevingsvisie (NOVI). Wie (opnieuw) wil kennisnemen van de inspirerende presentatie van NOVI-directeur Emiel Reiding en de resultaten van de discussies, workshops en terugkoppelingen, kan nu het verslag downloaden.
VAN DE NVTL
Op 6 maart vindt het symposium Natuurinclusief stedenbouwkundig ontwerp als interdisciplinaire uitdaging plaats. Op deze bijeenkomst wisselen architecten, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten, landschapsontwerpers en ecologen kennis, informatie en ervaringen uit over natuurinclusief bouwen. Met lezingen, parallelsessies en een paneldiscussie met als thema: ‘Hoe vinden we elkaar?’
Organisatie: NVTL, BNSP en NGB
Locatie: De Observant, Amersfoort
Voor aanmelden klik hier.
IFLA Europe organiseert in 2018 een tentoonstelling om het werk van landschapsarchitecten in Europa te laten zien. NVTL-leden konden drie gerealiseerde projecten uit de afgelopen vijf jaar voordragen. Na stemming door de leden zijn drie projecten geselecteerd: Ontpoldering Noordwaard, Biesbosch (Robbert de Koning landschapsarchitect BNT); Park Lingezegen, Arnhem-Nijmegen (Michaël van Buuren e.a.); De Ceuvel, Amsterdam (DELVA Landscape Architects / Urbanism).
Het stedenbouwkundig plan voor een nieuw stuk stad in het centrum van Jekaterinaburg bestaat uit negen woontorens en een markthal in een gevarieerd landschap van hoven, terrassen en sport- en speelplekken. Daarmee wijkt het ontwerp af van de oorspronkelijke vraag om in het hart van de Russische metropool een gesloten bouwblok rondom een binnenhof toe te voegen. De ontwerpers van het Amsterdamse bureau LEVS Architecten kozen namelijk voor een open verkaveling die recht doet aan het historische gridpatroon van de binnenstad, maar ook verbindingen met de omgeving mogelijk maakt.
Door de torens – waaronder een honderd meter hoge wolkenkrabber met op de bovenste verdieping een sky bar – zoveel mogelijk aan de randen te plaatsen, ontstaat een autovrij kerngebied. Deze luwe binnenwereld vormt een scherp contrast met de stedelijke hectiek op straat. De groene opzet, de ronde vormen en de lichte materialen zorgen er voor een ontspannen en besloten sfeer. Vanwege het natuurlijke hoogteverschil bestaat het binnenterrein uit twee delen. Het bovenste deel is privé, het lage deel is semipubliek – met bijvoorbeeld een kinderdagverblijf en cafés.
De publiekstrekker is de moderne food market, een ode aan de openluchtmarkt die eeuwenlang op de locatie plaatsvond. Een met glas overdekte passage verbindt de markthal met een bestaand winkelgebouw aan de oostkant. Via een openbaar plein is de markthal vanaf de straat te bezoeken. De animatie hieronder doet uit het stedenbouwkundig concept uit de doeken en licht de ontwerpkeuzes toe.
Project nieuwbouw woon- en winkelgebied in binnenstad
Locatie Jekaterinaburg, Rusland
Ontwerper LEVS Architecten
I.s.m. S&P Architektura Krajobrazu (landschapsontwerp); Moare (impressies)
Opdrachtgever Forum Group
Programma 586 appartementen, markthal, winkels en horeca, school/kinderdagverblijf, kantoren, medisch centrum, parkeren
Ontwerp 2016
De graanrepubliek, Frank Westermans roemruchte geschiedenis van het Groningse platteland, kun je gerust een klassieker noemen. Volgens architect Gert Kwekkeboom, eind vorig jaar winnaar van de ARC Jong Talent Award, is het boek een eyeopener voor iedere ontwerper die zich richt op het platteland.
‘Het verhaal geeft inzicht in hoe sociaal-maatschappelijke en politieke ontwikkelingen die de landschappelijke inrichting van het Oldambt hebben bepaald. Nu steeds meer architecten en ontwerpers hun aandacht richten op de emancipatie van het platteland – denk aan de door de rijksbouwmeester gelanceerde prijsvraag Brood en Spelen – is dit boek wat mij betreft verplichte lectuur.
‘Het boek helpt om je geest open te zetten, om meer grip te krijgen op de dynamiek van een perifere plattelandsregio. Hoe organiseerden mensen zich, hoe gingen zij om met veranderingen, wat is de ruimtelijke weerslag geweest? Ontwerpers zijn snel geneigd om in de reparatiemodus te schieten. Hoe maken we het platteland weer zoals het was? Kennis van politieke en maatschappelijke achtergronden helpt om andere scenario’s te verkennen.
‘Ik merk het zelf nu ik meedoe aan de Prix de Rome. Het studiegebied is Noordoost-Groningen en door De graanrepubliek heb ik meer vat op de geschiedenis en de identiteit van het gebied. Neem dorpen als Hongerige Wolf en Ganzendijk – hun vrijgevochten karakter komt doordat ze zich door de eeuwen heen altijd verdedigd hebben, tegen overstromingen, tegen de oprukkende stad, tegen politieke bemoeienis.
‘Als ontwerpers bezig gaan met plattelandsopgaven moeten ze naast de historische blik van De graanrepubliek ook maar eens de dystopische toekomst van Blade Runner tot zich nemen. De film, waarvan vorig jaar een remake verscheen, bevat naast mooie architectuur, verontrustende toekomstbeelden over voedselproductie, robotisering en eenzaamheid.’
Project herontwikkeling voormalig Olympisch terrein
Locatie Sotsji, Rusland
Ontwerper MAXWAN architectuur en ruimtelijke ordening; MASA Architects
I.s.m. TPO Reserve; Pegasus; Witteveen en Bos; Peter Brogt Verkeersadvies
Opdrachtgever Basic Element Group – Development & Real Estate – Imeretinkaya Rivyera
Programma appartementen, kantoren, openbare ruimte, school, kinderopvang
Ontwerp 2017
Status eerste prijs ontwerpcompetitie
Een team onder leiding van het Rotterdamse ontwerpbureau Maxwan heeft in de Russische stad Sotsji een competitie gewonnen voor het ontwerp van een zogenoemde resort city. Op het voormalige terrein van de Olympische Winterspelen, aan de Zwarte Zee moet een levendige stad ontstaan. De stad zal zich richten op recreatief verblijf maar uitdrukkelijk ook op permanente bewoning.
Het winnende ontwerpteam formuleerde een aantal principes die de herontwikkeling tot een succes moet maken. Allereerst zorgen twee bestaande assen – die starten bij het nabijgelegen treinstation – voor een heldere stedenbouwkundige structuur. De zogenoemde loop, een aantrekkelijke wandel- en fietsroute, verbindt de zes nieuwbouwbuurten en voorzieningen. Drie aanwezige groengebieden worden onderdeel van het nieuwe stadsdeel en worden met elkaar verbonden door een groene promenade. Vanwege de lage ligging van het gebied is ondergronds parkeren onwenselijk en zijn alternatieve parkeeroplossingen noodzakelijk.
Er zullen niet veel bouwprojecten bestaan die de eer van een eigen verzetskrant te beurt valt. Het Maankwartier in Heerlen wel. In 2004 werd in de speciaal uitgebrachte krant Nieuwe Maan geageerd tegen het ontwerp van kunstenaar Michel Huisman voor het stationsgebied. Onder de kop ‘megalomaan’ karakteriseerde Herman Hertzberger het project als een ‘schuimtaart’.
Inmiddels zijn we veertien jaar verder. Het eerste deel van het Maankwartier is opgeleverd en aan de andere delen wordt volop gebouwd. Vanaf het perron loop ik via donkere gangen, over tijdelijke trappen, langs wapperende zeilen en dwars door de Jumbo het Maanplein op. Een even mediterraan als industrieel ogend ensemble verschijnt. Alsof een Philipsfabriek is aangerand door een Toscaans palazzo en de boreling via de buitenste ring van Saturnus is gekatapulteerd naar Heerlen. Ik loop een rondje door het aanpalende centrum, slenter langs lege winkels, voorspelbare ketens en futloze blokkendozen. Een enkel hoogtepunt – zoals het Glaspaleis en het Royal Theater, beide van architect Frits Peutz – zakt weg in een derrie van middelmaat. Het verdwijnen van de mijnindustrie leidde tot een vernieuwingswoede, de ziel werd uit de stad getrokken.
Heerlen lijkt daarin op mijn geboortestad Almelo. Daar was het de textielindustrie die verdween. Ook daar werd decennialang gesloopt, gebouwd en opnieuw gesloopt. Nu wordt er weer gebouwd: karakterloze troep die karakterloze troep vervangt. Eenmaal terug op het Maanplein besef ik wat Almelo mist: een schuimtaart, een alles bespottende, van elke realiteit losgezongen, verrukkelijke schuimtaart.
Nog geen abonnee, maar wel benieuwd naar de volgende editie?
Kijk hier voor onze abonnementen en aanbiedingen.
Mocht u als Blauwe Kamerabonnee het e-zine niet in uw e-mail ontvangen
dan beschikken wij mogelijk niet over uw juiste e-mailadres.
U kunt uw e-mailadres hier
doorgeven.